Zoptymalizowane konstrukcje stalowe dla niskoemisyjnej przyszłości

Branża budowlana jest największym na świecie konsumentem surowców, a środowisko zabudowane odpowiada za od 25 do 40% globalnej emisji CO2. Sektor ten jest również odpowiedzialny za prawie 40% rocznego zużycia surowców i około 39% całkowitego zużycia energii pierwotnej. Liczby te będą rosnąć.

Stal jest najbardziej obiecującym materiałem budowlanym pod względem niskiej emisji i rosnącego obiegu zamkniętego. Chociaż przemysł stalowy należy do branż o najwyższej emisji (około 7% globalnej emisji dwutlenku węgla), ślad węglowy jego procesu produkcyjnego zmniejszył się w ciągu ostatnich 25 lat. Dodatkowo nowe, niskoemisyjne metody produkcji zmniejszają te emisje szybciej niż wcześniej. Obiegowy charakter stali (w przeciwieństwie do innych materiałów wzmocniony możliwością recyklingu) oraz jej niskoemisyjne alternatywy zaowocowały wykorzystaniem stali w innowacyjnych projektach napędzanych zrównoważonym rozwojem.

Efektywne projektowanie konstrukcji stalowych ma kluczowe znaczenie przy projektowaniu z myślą o wycofaniu z eksploatacji i określaniu alternatywnych rozwiązań niskoemisyjnych. Wybory projektowe odgrywają ważną rolę, dlatego też należy ponownie przemyśleć podejście do projektowania z obiegowej, bardziej holistycznej, a tym samym bardziej zrównoważonej perspektywy.

Opracowanie badawcze "Dlaczego zoptymalizowane konstrukcje stalowe pomogą zmniejszyć wbudowany ślad węglowy?" zawiera krótki przegląd kroków podejmowanych w celu dekarbonizacji produkcji stali oraz analizuje wpływ sektora budowlanego na globalne emisje. Głównym celem tego dokumentu jest przedstawienie łatwych w użyciu narzędzi, które pomogą projektantom zmniejszyć wbudowany ślad węglowy w ich projektach, oferując jednocześnie wskazówki dotyczące oceny zrównoważonych rozwiązań.

Opublikowano: 15 lutego 2024