Paleisbrug: trudnordzewiejąca stal Indaten® łączy przeszłość z przyszłością

Szczegółowe informacje

Biuro architektoniczne Benthem Crouwel Architekci łączy przeszłość z teraźniejszością

Sposobem na obronę miasta ‘s-Hertogenbosch podczas wojny osiemdziesięcioletniej (holenderskiej wojny o niepodległość) było czasowe zalewanie otaczających je połaci ziemi. Dziś znaczna część tego obszaru nie została jeszcze zagospodarowana, co spowodowało, że s-Hertogenbosch graniczy z otwartym, zielonym terenem, znanym jako Gement. Nigdzie indziej w Holandii obszar o tak naturalnym krajobrazie nie znajduje się tak blisko centrum miasta. Architekci z Benthem Crouwel chcieli być pewni, że ich projekt połączy piękno przeszłości, w postaci terenu Gement, z nowo powstałą dzielnicą Paleiskwartier- dorobkiem teraźniejszości, gdzie znajdują się gmach sądu, różne wydziały uniwersytetów nauk stosowanych, biura oraz domy mieszkalne.

Paleisbrug został otwarty w maju 2015 roku, a w 2016 roku zdobył nagrodę National Steel Prize.

Widok na Gement

Architekci, zainspirowani zapierającymi dech w piersiach widokami z mostu Paleisbrug na Gement, utworzyli na tym, szerokim na 10-metrów, moście park. Umożliwia on przechodniom podziwianie pięknego krajobrazu, jednocześnie doceniając walory zieleni znajdującej się wzdłuż rzeki Dommel i terenu rekreacyjnego wokół Hofvijver, w Paleiskwartier. Dzięki przekształceniu mostu w obszar parkowy, w centrum 's-Hertogenbosch pojawiło się ponad 2500 metrów kwadratowych terenu zieleni.

Trudnordzewiejąca stal Indaten® firmy ArcelorMittal

Ścieżki rowerowe i chodniki dla pieszych, drzewa, rośliny, ławki i oświetlenie mostu Paleisbrug zostały „zintegrowane” dzięki zastosowaniu trudnordzewiejącej stali Indaten® S355J2W, firmy ArcelorMittal. Stal Indaten®, dzięki ulepszonej odporności na korozję atmosferyczną, tworzy na swojej powierzchni zmieniającą się patynę, która ewoluuje wraz z otoczeniem. Zardzewiały kolor tej stali jest charakterystyczną cechą mostu Paleisbrug.

Stal odporna na działanie warunków atmosferycznych to stal stopowa, z gęstą warstwą ochronną w postaci patyny, która praktycznie zatrzymuje proces korozji. Oznacza to, że metal możne pozostać odsłonięty i niezabezpieczony. Ta stal koroduje około 0,5 mm na 100 lat, jest więc teraz o 1 mm grubsza we wszystkich miejscach, niż początkowo była wymagana; wynika to z tego, iż stal koroduje obustronnie. Most ma okres użytkowania przewidziany na co najmniej 100 lat. Ponadto, okazały wygląd budowli dobrze wpasowuje się w atmosferę tworzoną przez fortyfikacje miasta.

Trudnordzewiejąca stal Indaten® zapewnia długoletnią trwałość oraz brak kosztów serwisowania czy malowania, co oznacza brak zakłóceń - nie będzie konieczności zamknięcia mostu na czas konserwacji stali.

Konstrukcja

Most Paleisbrug składa się z przęseł o różnej rozpiętości, które biegną od filaru do fliaru. Filary pokryte są panelami wykonanymi z trudnordzewiejącej stali, dzięki czemu tworzą one spójną całość z przęsłami. Przęsła wykonane są z dżwigarów stalowych, którę tworzą poziome stalowe kanały otulające betonową warstwę kompresyjną. Im większa jest rozpiętość, tym wyższe są kanały. Przęsło o największej rozpiętości, mierzące 60 metrów długości, biegnie ponad torami kolejowymi. Dla tego elementu konstrukcji utworzono dodatkowe wzmocnienie kratownicowe na górnej części pokładu mostu. Wykonanie konstrukcji pod mostem nie było możliwe w tym miejscu - pociągi potrzebują tak dużej przestrzeni, że cały most musiałby zostać podniesiony o kilka metrów. Pociągi jeżdżą pod mostem z zachowaniem wymaganej wolnej przestrzeni pomiędzy torami a mostem, która wynosi 6,75 metra.  Cały most ma łączną masę 1350 ton stali.

Betonowa warstwa kompresyjna jest perforowana w miejscach, gdzie znajdują się drzewa, co stworzyło w stalowych dźwigarach skrzynkowych rabaty na drzewa. Perforacje są rozmieszczone strategicznie, aby pogodzić schemat sadzenia drzew z wymaganiami konstrukcyjnymi. Użyty beton pozostaje niewidoczny.

Most składa się z czterech pasów. Każdy z pasów, o szerokości dwóch metrów, naprzemiennie składa się z klombów i kostki brukowej. Listwy o szerokości sześćdziesięciu centymetrów, wykończone otworowaną blachą stalową, biegną między klombami a kostką. To właśnie tam znajdują się kable, rury i rynny odprowadzające wodę deszczową z ulicy. Układ kładki i rurociągu można w razie potrzeby zmienić, bez wpływu na główną konstrukcję nośną.

Zieleń

Rozmieszczenie klombów i drzew na Paleisbrug zostało zaprojektowane we współpracy z architektem krajobrazu Pietem Oudolfem. Każda z trzech stref zieleni wtapia się w otaczający ją obszar. Od strony centrum miasta, most ma niskie, podobne do sawanny, rośliny i pojedyncze drzewa. W części środkowej mostu, która znajduje się nad torami kolejowymi, są tylko niskie rośliny, które gwarantują lepszy widok na otaczający krajobraz. Po stronie dzielnicy Paleiskwartier most posiada roślinność o bardziej leśnym charakterze.  Te trzy zielone strefy łączą się, tworząc nowy ekosystem w sercu miasta.

W klombach na moście został zainstalowany automatyczny system nawadniania kropelkowego. Odpływy z donic wyposażone są w dodatkową rurkę przelewową, dzięki czemu rośliny nigdy nie otrzymają zbyt dużej ilości wody. Wieczorem, zarówno rośliny, ławki jak i ścieżki, oświetlane są oświetleniem LED, co oznacza, że most jest przyjemnym miejscem nawet po zachodzie słońca.

Rozwiązanie przyjazne środowisku: Instalacja solarna

Ze względu na znajdujące się na moście rośliny, typowe sposoby zabezpieczenia mostu przed lodem w okresie zimy, jak stosowanie soli drogowej, nie były możliwe. Firma Benthem Crouwel szukała trwałego i przyjaznego dla środowiska rozwiązania i znalazła je w postaci kolektora słonecznego. Paleisbrug działa jak gigantyczny kolektor słoneczny podczas ciepłych letnich miesięcy. Ogrzewanie podłogowe/kolektor słoneczny jest podłączony do zasobnika ciepła/chłodu. Latem most pobiera więcej ciepła, niż jest potrzebne do ogrzania mostu zimą, dzięki czemu zaopatruje otaczającą dzielnicę w dodatkową energię słoneczną. Zimą ogrzewanie podłogowe jest podłączone do systemu magazynowania energii cieplnej Aquifer (ATES), który oddaje zmagazynowane ciepło (w temperaturze 10 stopni Celsjusza), zapobiegając oblodzeniu mostu.